രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധത്തിൻറ പുതിയ സിനിമാ വിശേഷങ്ങൾ

സിനിമ കാണുന്നതോടെ നമ്മുടെയുള്ളിൽ ചില വൈകാരിക തലങ്ങളെ അതിലെ രംഗങ്ങൾ സ്പർശിച്ചു പോകുന്നുണ്ടങ്കിൽ തീർച്ചയായും കഥയ്ക്കകത്ത് റിലേറ്റ് ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന പല അനുഭവങ്ങളും ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടാകും.
സൈക്കോളജിക്കലി നമ്മെ സ്വാധീനിക്കുന്ന ഒരുപാട് ഘടകങ്ങളുണ്ട് സിനിമയ്ക്കുള്ളിൽ. അതിലൊന്ന് കാലഘട്ടം തമ്മിലുള്ള സമയം ദൈർഘ്യം ഇതിനെയെല്ലാം കുറച്ചു സമയത്തേക്കെങ്കിലും മറികടക്കാൻ കഴിയും എന്നതു തന്നെയാണ്. സിനിമയെ തീർച്ചയായും സ്വപ്നങ്ങളുടെ ടൈംമെഷീൻ എന്ന് വിളിക്കാവുന്നത് അതിൻറെ ഈ റിലേറ്റീവ് പ്രത്യേകതകൾ കൊണ്ടുതന്നെയാണ്.. പതിനായിരം കൊല്ലം പിറകിലേക്കും അതേപോലെ മുന്നിലേക്കും പ്രേക്ഷകനെ സഞ്ചരിപ്പിക്കാൻ സിനിമയ്ക്ക് സാധിക്കും.
( ടെക്നിക്കൽ ക്വാളിറ്റി ഉണ്ടായിരിക്കണം എന്നുമാത്രം. )
ഇങ്ങ് എൺപതുകളുടെ അവസാന ഘട്ടത്തിൽ ജനിച്ചുവീണ എനിക്ക് എൻറെ അനുഭവങ്ങളോട് ചേർത്ത് വായിക്കുവാൻ പറ്റുന്ന നിരവധി സിനിമകളുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അതിൻറെയെല്ലാം വിവരണം ക്രത്യമായി എഴുതിയിടാൻ സാധിക്കാറില്ലെങ്കിലും പലരോടും ഞാൻ റെക്കമൻഡ് ചെയ്യാറുണ്ട്.
കാലഘട്ടങ്ങളെ അതിജീവിക്കുന്ന രംഗങ്ങൾ എങ്ങിനെ രൂപപ്പെടുത്താം, കഥകളെങ്ങിനെ തെരഞ്ഞടുക്കാം എന്നൊക്കെ തൻറെ സിനിമകളിലൂടെ പഠിപ്പിച്ചുതന്ന സംവിധായകനാണ് റോബർട്ട് സെമെക്കസ്. ഒരു കഥാപാത്രത്തെ എങ്ങിനെ പ്രേക്ഷകരിലേക്ക് പരകായപ്രവേശം നടത്താമെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ അദ്ധേഹത്തിൻറെ ഫോറസ്റ്റ് ഗമ്പൊന്നു മാത്രം മതിയെന്നാണ് ഞാൻ കരുതുന്നത്. ബാക്ക് ടു ദു ഫ്യൂച്ചർ സിനിമകളുടെ ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ആരാധകരുടെ കൂട്ടത്തിലേക്ക് കുട്ടിക്കാലത്തെ ചെന്നെത്തിച്ചതിൻറെ പൂർണ്ണമായ ക്രഡിറ്റ് അതിൻറെ സംവിധായകനാണ്. പക്ഷേ കഥകളോടും , സിനിമയുടെ ആശയവിനിമയ രീതികളോടും വല്ലാതെയൊരു അടുപ്പം തോന്നിക്കുന്ന ,യൂസ്ഡ് കാർസും, കോൺടാക്ടും , കാസ്റ്റ് എവേയും അടുത്തിറങ്ങിയ ഫ്ലൈറ്റും, വാക്കും അങ്ങിനെ ഒത്തിയൊത്തിരി നിമിഷങ്ങൾ സമ്മാനിച്ചതിന് അദ്ധേഹത്തോട് ഒരു സിനിമാസ്വാദകൻ എന്ന നിലയ്ക്ക് ഞാൻ കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
വിഷ്വൽ എഫ്ക്റ്റിസിൻറെ വ്യാപനത്തിനും, സാധ്യതകൾക്കും വലിയ സംഭാവനകൾ ലോക സിനിമയ്ക്ക് നൽകിയൊരാൾ എന്ന നിലയിലും റോബർട്ട് സെമക്കസ് പ്രസിദ്ധനാണ്.
പക്ഷേ ഞാൻ അദ്ധേഹത്തെ ഇപ്പോ ഓർത്തെടുക്കാൻ കാരണം ഇതൊന്നുമല്ല.
അലൈഡ് എന്ന പുതിയ ചിത്രം- രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധകാലത്തെ പ്രമേയം. യുദ്ധങ്ങളും , മനുഷ്യ സമൂഹത്തിൻറെ ശത്രുതയുമെല്ലാം ആർക്കോ വേണ്ടി നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ട ഒന്നുമാത്രമെന്ന് വീണ്ടും ഓർമ്മിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അതിമനോഹരമായൊരു സിനിമാവാക്യം രൂപപ്പെടുത്തിയിരിക്കുകയാണ്. ബ്രാഡ് പിറ്റും, മരിയോണും അവരുടേ തനതായ ശൈലിയിൽ വേഷങ്ങളെ പക്വതയോടെ തന്നെ കൈകാര്യം ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ഐഎഫ്എഫ്കെയിൽ നല്ല സിനിമകൾ ഒട്ടേറെ കണ്ടുവെങ്കിലും എനിക്കതെല്ലാം എഴുതിയിടണമെന്നു തോന്നിയിരുന്നില്ല.
തീയറ്ററിൽ പോയി അലൈഡ് കാണുവാൻ പറ്റുന്നവരെല്ലാം അത് കാണുക. സെൻസർഷിപ്പ് കത്തിവെച്ച് ചിലഭാഗങ്ങൾ വെട്ടിമാറ്റിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും വലിയ പോറലേറ്റിട്ടില്ല എന്നത് ആശ്വാസകരമാണ്..
അക്ഷൻ മൂവിക്ക് തുല്യമായും, ക്രൈം സിനിമകളില ത്രസിപ്പിക്കുന്ന രീതികളോടും അലൈഡ് ചിലയിടത്ത് കൊമേഴ്സലൈസ് ചെയ്യുന്നപോലെ തോന്നാം. പക്ഷേ രണ്ടാംലോക മഹായുദ്ധത്തെ അതേ തീവ്രതയോടെ തന്നെ റൊമാൻറിക്ക് തലത്തിലേക്ക് സിനിമയെ കൊണ്ടുപോകുന്നതിൻറെ എഡിറ്റിംഗ് വിഷ്വൽ ബ്ലെൻഡുകളെ വിസ്മയത്തോടെ മാത്രമേ പ്രേക്ഷകന് സ്വീകരിക്കാൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ.
ഒരു കത്തോടു കൂടി സിനിമ അവസാനിക്കുമ്പോൾ ചരിത്ര ശേഷിപ്പിൻറെ ഭാഗമാകുവാൻ നമ്മുടെ ജനനത്തിന് സാധിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ആർക്കെങ്കിലും തോന്നിയാൽ അതാസിനിമയുടെ കമ്മ്യൂണിക്കേഷൻറെ പ്രത്യേകത ഒന്നുകൊണ്ടു മാത്രമാണ്. കഥയിലെ സന്ദർഭങ്ങളിൽ ചിലയിടത്ത് ഡ്രമാറ്റിക്ക് ഹീറോയിക്ക് പരിവേഷം നായകനും, നായികയ്ക്കും മാറിമാറി വരുന്നതൊഴിച്ചാൽ അലൈഡ് 2017ൽ ഞാൻ കണ്ട ഒരു ബ്രില്ലെൻഡ് ക്രാഫ്റ്റാണ്..
മറാത്തി മൂവി സായിരാത്തിനെ ഓർമ്മിപ്പിച്ച ഒരു രംഗം അലൈഡിലെ അവസാന ഭാഗത്തുണ്ട്. ക്യാമറാക്കണ്ണുകൾ കൊച്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചെത്തുന്നതോടെ കഥയുടെ ഫിനിഷിംഗിന് ആവശ്യമായ ഘടകങ്ങളെല്ലാം അവിടെ പൂർത്തിയാകുന്നു. സായിരാത്തും അലൈഡും രണ്ട് കാറ്റഗറികളാണ്. എന്നിരുന്നാലും ഫിനിംഷിംങ്ങിൻറെ മാന്ത്രികത നമുക്കവിടെ കാണാം..
അലൈഡിനെക്കുറിച്ച് ഒരുപാട് പറയേണ്ടതുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല കാണാൻ താൽപര്യമുള്ളവർ, സാധിക്കുന്നവർ അലൈഡിൻറെ നല്ല സിനിമാറ്റിക്ക് എക്സ്പീരിയൻസിന് വിധേയരാവുക..